 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Прызнаньне вачамі
|
|
|
Столькі сьветлай журбы у паглядзе,
Бы купальскі касьцёр не ачах.
У сто першым, ў стотысячным радзе
Я пазнаю Цябе па вачах.
Колькі зор маладых, невядомых!
Колькі неба на лёгкіх плячах!
Паміж твараў чужых і знаёмых
Я шукаю Цябе па вачах.
Мо на вольнай дарожаньцы лепей
Спазнаваць адрачэньне і страх?
Ад бяды, ад агню хай асьлепну –
Я убачу Цябе па вачах.
Ах, якога сьвятла біятокі
Прашываюць – і рвуцца па швах?
Як жывецца Табе, мой далёкі, –
Я спытаю Цябе па вачах.
Што ж так сьнісься глухімі начамі
Зь лёсам неба на цяжкіх плячах?
Не страляй залатымі вачамі!
...Адчуваю Цябе па вачах.
|
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
